Inoiz pentsatu al dugu euskararen transmisioa zaintzarekin lotuta dagoela? Edo narratiba horren baitan, non euskara zaintzarekin lotzen den, gizarteak emakumea gizona baino interpelatuago sentiarazi duela? Ez dugu pentsatuko emakumea izanen dela betikoz euskararen ama zaindaria, baina oraindik ere euskara seme-alabei…